Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Για δέστε όλοι τον ακροβάτη με τον καιρό να ναι κόντρα για δέστε το ερημοπούλι
Στίχοι - Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Τραγούδι: Μιχάλης Σταυρακάκης ~
Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δε κλαίει
Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος
Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Μύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
ΓΗ 
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Είδα καθηγητές να κλαίνε. Φίμωση και φακέλωμα καθηγητών στην Κύπρο.
21/2/2010 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ΠΟΛΙΤΗΣ
Είδα καθηγητές να κλαίνε
Ανδρέας Θεμιστοκλέους: Φταίει το υπουργείο
Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου
Tου Γιάννη Κωστακόπουλου
Τα απαράδεκτα φαινόμενα του φακελώματος, του στιγματισμού, των απειλών και των κατασκευασμένων καταγγελιών σε βάρος εκπαιδευτικών δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμη. Κι ακέραια την ευθύνη γι΄ αυτό φέρει, κατά τον βουλευτή Λεμεσού του ΔΗΣΥ και μέλους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας Α. Θεμιστοκλέους, το ίδιο το υπουργείο κι ο πολιτικός του προϊστάμενός του.
Ως εκπαιδευτικός είχατε αντιμετωπίσει στο παρελθόν καταστάσεις επιχείρησης φίμωσης και φακελώματος; Περιγράψτε κάποια προσωπικά σας βιώματα.
Το ζήτημα δεν είναι η φίμωση και οι διώξεις που αφορούν εμένα, διότι ήμουν πολιτικό στέλεχος κόμματος. Το ζήτημα είναι αυτά που έζησα και είδα να συμβαίνουν σε άλλους συναδέλφους.
Είδα εξαίρετους εκπαιδευτικούς να διασύρονται και να ταπεινώνονται, να εκφοβίζονται, να αναστατώνεται η ζωή τους και να κλαίνε.
Και όλα αυτά εξαιτίας των μυστικών φακέλων, των άνωθεν προσβλητικών συμπεριφορών, των ανωνύμων καταγγελιών, των ατεκμηρίωτων και κατασκευασμένων καταγγελιών και των απειλών για τιμωρία διά μέσου του υπάρχοντος αναχρονιστικού συστήματος αξιολογήσεως.
Γι΄ αυτό, όλα όσα ως εκπαιδευτικός είδα και έζησα, με επιφορτίζουν με επιπρόσθετες ευθύνες ως βουλευτή και μέλους της επιτροπής Παιδείας.
Από πότε αρχίζει και πού τελειώνει αυτή η ιστορία;
Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από το περιεχόμενο των φακέλων αρκετών εκπαιδευτικών, που έχουν υποστεί διώξεις με ατεκμηρίωτες και κατασκευασμένες κατηγορίες από την ηγεσία του υπουργείου με την ανοχή και την ενθάρρυνση του ίδιου του υπουργού.
Μα επικρατεί η άποψη πως, τα τελευταία δύο χρόνια, δόθηκε ώθηση από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας για κατοχύρωση της ελευθερίας έκφρασης των εκπαιδευτικών.
Αν αυτό ίσχυε πραγματικά, τότε πώς δικαιολογείται η δίωξη εκπαιδευτικών γιατί εκφράστηκαν δημόσια; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού οι περιπτώσεις αυτές; Δεν είναι ο ίδιος που ζήτησε την παραίτηση μιας εκπαιδευτικού και τη μετάθεση Β.Δ.Α επειδή εκφράστηκαν ελεύθερα στα πλαίσια της ευπρέπεια και νομιμότητας; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού ότι η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης συγκέντρωνε στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς τους διευθυντές όλων των σχολείων ανά επαρχία και τους ζήτησε να βαθμολογήσουν (με την υπόδειξη να μην το μάθει κανείς) όλους ανεξαίρετα τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο τους σε κλίμακα από το 1 έως το 5; Παρακαλώ, να μας πει η ηγεσία του υπουργείου σε ποιο άρθρο της εκπαιδευτικής νομοθεσίας προβλέπεται η πρακτική αυτή για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Πώς θα τερματιστεί αυτή η περιγραφόμενη απαράδεκτη, κατά την άποψή σας, κατάσταση;
Θα τελειώσει όχι μόνο με την αλλαγή της νομοθεσίας, αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας των ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών του ΥΠΠ.
Αυτήν τη στιγμή, όμως, προέχει η υποχρέωση του υπουργού ν΄ αναγνωρίσει το πρόβλημα, να σταματήσει άμεσα τις άδικες διώξεις των εκπαιδευτικών, αλλά και ν΄ απολογηθεί δημόσια για αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο υπουργείο του, η οποία απαξιώνει τον κόπο χιλιάδων εκπαιδευτικών, οι οποίοι μέσα σε συνθήκες δύσκολες καταθέτουν καθημερινά την ψυχή τους.
Η επιστολή που απέστειλε ο υπουργός στην επιτροπή Παιδείας της Βουλής αλλά και οι δηλώσεις τόσο του ιδίου όσο και της διευθύντριας Μέσης καταδεικνύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την αποσάθρωση της διοικητικής μηχανής και το επίπεδο διοίκησης και αναποτελεσματικότητας του υπουργείου Παιδείας.
Με την τελευταία εξέλιξη δόθηκε η εντύπωση στον κόσμο ότι το πρόβλημα προσωποποιείται. Πως πρόκειται για μια διαμάχη μεταξύ κάποιων «ιδιότροπων στελεχών» του υπουργείου Παιδείας και κάποιων «αντιδραστικών εκπαιδευτικών».
Μήπως αυτή η εικόνα μάς εκτρέπει απ΄ την πραγματική διάσταση του ζητήματος;
Μακάρι τα πράγματα να ήσαν έτσι και τόσο απλά. Είναι μια απλή ιδιοτροπία ν΄ ασκούνται επί μέρες συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση αφόρητες πιέσεις σε διευθύντρια Γυμνασίου για ν΄ αλλάξει ο καθηγητικός σύλλογος του σχολείου την ομόφωνη απόφασή του, που ασκούσε κριτική στον υπουργό και τη διευθύντρια Μέσης; Είναι ιδιοτροπία ο σύλλογος να συγκαλείται κατ΄ επανάληψη, να τίθεται ενώπιόν του η ίδια απαίτηση, να την απορρίπτει και στη συνέχεια με ρητές οδηγίες του υπουργού και της διευθύντριας Μέσης προς τον επαρχιακό επιθεωρητή και τη διευθύντρια του σχολείου να συγκαλείται εκτάκτως ημέρα Σάββατο σε χώρο στάθμευσης για να υπογράψουν οι καθηγητές υπεύθυνη δήλωση μετανοίας, ενοχοποιώντας, μάλιστα, έμμεσα συνάδελφό τους με την κατηγορία ότι αυτός συνέταξε την επιστολή ερήμην του συλλόγου; Είναι αυτό το απαράδεκτο γεγονός μια απλή ιδιοτροπία ή μήπως ένα γεγονός που αποπνέει μεσαιωνική μούχλα; Και είναι αντιδραστικοί οι εκπαιδευτικοί που αρνήθηκαν να γίνουν δηλωσίες και το κατήγγειλαν;
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αυτό δεν είναι μια απλή διαμάχη ανάμεσα σε κάποια «ιδιότροπα» ανώτατα στελέχη του ΥΠΠ, από τη μια, και κάποιους «αντιδραστικούς» εκπαιδευτικούς, από την άλλη.
Δεδομένων των εκθέσεων της επιτρόπου Διοικήσεως με τις οποίες καταδικάζεται η στάση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας αναφορικά την παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά και του πορίσματος της γ. ελέγκτριας με το οποίο αποδεικνύεται ότι είχε κατασκευαστεί μια κατηγορία οικειοποίησης χρημάτων εις βάρος αποσπασμένης λειτουργού (στο γραφείο της γενικής διευθύντριας του ΥΠΠ) με στόχο να την τιμωρήσουν γιατί τόλμησε να εκφραστεί ελεύθερα και λαμβανομένου υπόψη και του υλικού που έχει τοποθετηθεί στους φακέλους των εκπαιδευτικών (χωρίς ποτέ να ενημερωθούν), είναι προφανές ότι το ζήτημα, όχι μόνο δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά βάναυση παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων πολιτών και συστηματική παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης εκ μέρους της ηγεσίας του ΥΠΠ.
………………………………………………….
Φίμωση και φακέλωμα εκπαιδευτικών στην Κύπρο
Κρατούσε χρόνια αυτή η κολόνια
Παντελής Νικολαΐδης: «Βγαίνουμε από καθεστώς τρόμου»
Tου Γιάννη Κωστακόπουλου
«Εγώ είχα το χαρακτήρα, είχα και τη δύναμη ν΄ αντιδράσω, καθώς εκπροσωπούσα και μια εκπαιδευτική οργάνωση. Σκεφτείτε, όμως, τους εκπαιδευτικούς εκείνους,που μπροστά στην αυθαιρεσία των ανωτέρων τους διοικητικών αντιμετώπιζαν παθητικά κάθε απειλή ή προσβολή. Για κάθε μου άρθρο, λάμβανα και μια προειδοποίηση για πειθαρχικά μέτρα εναντίον μου. Με μεθοδεύσεις, η διευθύντρια Μέσης του υπουργείου Παιδείας καθήλωσε την ανέλιξή μου, ενώ σε σημείωμά της δεν δίστασε να με χαρακτηρίσει ανήθικο και άτιμο. «Προσωνύμια» παρακαλώ, για έναν εκπαιδευτικό που μορφώνει παιδιά και διαμορφώνει χαρακτήρες».
Ο καθηγητής Φυσικής κ. Παντελής Νικολαΐδης, πρόσωπο των ημερών στη συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας, που συζήτησε τον τροποποιητικό κανονισμό για την διασφάλιση της ελευθερίας της γνώμης των εκπαιδευτικών, εξιστορεί την ανελέητη επαγγελματική δίωξή του έως σήμερα. Όπως και τον προσωπικό του αγώνα για το κατοχυρωμένο (και με νόμο σύντομα), δικαίωμα των εκπαιδευτικών για έκφραση της γνώμης τους.
Μυθιστορηματική μπορεί να χαρακτηριστεί η περίπτωσή σας, όπως δημόσια εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα με την ανακίνηση του ζητήματος της ελευθερίας έκφρασης των εκπαιδευτικών από τη Βουλή. Θα θέλαμε να μάθουμε πώς αρχίσατε να βιώνετε την αντίδραση που εκδηλώθηκε σε βάρος σας, επειδή εκφράζατε δημόσια τις απόψεις σας.
Αρθρογραφούσα με μόνιμη στήλη στην εφημερίδα σας από το 2007. Ασχολούμουν με εκπαιδευτικά, αλλά και συνδικαλιστικά θέματα, ως μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΕΛΜΕΚ. Συνέπεσε την ίδια περίοδο ν΄ αναλάβει η συγκεκριμένη διευθύντρια Μέσης στο υπουργείο Παιδείας, που θεώρησε μεμπτή την ενασχόλησή μου με την αρθρογραφία. Φρόντισε απ΄ την πρώτη στιγμή να με προειδοποιήσει πως, αν συνέχιζα, θα λαμβάνονταν πειθαρχικά μέτρα εναντίον μου. Προσέφυγα αμέσως στην επίτροπο Διοίκησης, η οποία εκδίδει σχετική απόφαση με την οποία καταδικάζεται η ενέργεια της διευθύντριας, αφού στη βάση του ευρωπαϊκού δικαίου είναι κατοχυρωμένο το δικαίωμα έκφρασης όλων των πολιτών και των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, η Επίτροπος από τότε καλούσε το υπουργείο να τροποποιήσει τη σχετική αναχρονιστική νομοθεσία.
Εγώ συνέχισα να αρθρογραφώ, όπως συνέχισα και τη συνδικαλιστική μου δραστηριότητα.
Προχωρήσατε, όμως, και λίγο πιο κάτω. Απαιτήσατε ν΄ ανοίξει στον κάθε εκπαιδευτικό ο προσωπικός του φάκελος.
Μέχρι τον Μάιο του 2008, οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν δικαίωμα πρόσβασης στον προσωπικό τους υπηρεσιακό φάκελο. Με δική μου προσφυγή στην επίτροπο Προσωπικών Δεδομένων, εξασφαλίζεται το δικαίωμα «να δει ο κάθε καθηγητής τι συσσωρεύονταν για δεκαετίες στον φάκελό του. Από καταγγελίες επωνύμων ανωτέρων του, αλλά κι από ανώνυμες καταχωρημένες καταγγελίες».
Δεν θα πέσατε κι από τα σύννεφα μ΄ αυτά που είδατε. Θα τα αναμένατε.
Ο δικός μου φάκελος σάς πληροφορώ, ήταν ογκωδέστατος. Για κάθε μου δημοσίευμα υπήρχε και πρόταση από τη διευθύντρια Μέσης για λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον μου. Εκείνη λέει πως μόνο δεκαπέντε καταγγελίες έκανε σε βάρος μου, εγώ μέτρησα πολύ περισσότερες.
Φυσικά, οφείλω να ομολογήσω εξαρχής πως οι προτάσεις της και τα σχετικά αιτήματα για δίωξή μου δεν έγιναν δεκτά ούτε από τον τωρινό υπουργό κ. Δημητρίου, ούτε από τον προκάτοχό του, κ. Κλεάνθους.
Όσο κι αν οι συνέπειες εξαιτίας του φακελώματος δεν ήταν άμεσες, οι παρενέργειές τους «περπατούσαν» κι έξω από τον φάκελο.
Πέρα από τα γραπτά διαβήματα, που φάνηκε πως δεν είχαν «τύχη εξαργύρωσης», άρχισαν να δημιουργούνται και τεχνητά επεισόδια σε βάρος μου. Κάποιοι επιθεωρητές βάλθηκαν να με τιμωρήσουν βαθμολογικά. Θεωρώ πως είμαι μεταξύ εκείνων με τα ικανοποιητικά ακαδημαϊκά προσόντα, ανάμεσα σε 6,5 χιλιάδες συναδέλφους μου, που θα μπορούσαν να ανελιχθούν. (ο κ. Νικολαΐδης κατέχει πτυχίο Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Master in Mathematics New York University και το Master in Statistics and Operation Research New York University). Μέσα από αναφορές διευθυντών κι επιθεωρητών κι ανώτερων στελεχών του υπουργείου Παιδείας αναγνωρίζεται πως μπορώ και χρησιμοποιώ σύγχρονες εκπαιδευτικές και παιδαγωγικές μεθοδολογίες.
Ποιος φταίει για τη στασιμότητα στην ανέλιξή σας; Μπορεί να την καθορίσει ένα στέλεχος του υπουργείου;
Πρώτα, η ίδια η διευθύντρια Μέσης, θεώρησε πως δεν αξίζω βαθμολογικής βελτίωσης, σε αντίθεση, βέβαια, με την ίδια, που βαθμολογήθηκε με 36, ενώ εγώ, που είχα και μεταπτυχιακό, με 32. Θα επαναλάβω και κάτι που δημοσίευσα στο παρελθόν και δεν έχω πάρει απάντηση. Το 1995, ενώ εργαζόμουν ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η μετέπειτα διευθύντρια Μέσης βρέθηκε να κατέχει master από το ίδιο πανεπιστήμιο. Το τελευταίο, βέβαια, άρχισε να δίνει τα μεταπτυχιακά το 1998. Πώς γίνεται; Ρωτώ και τώρα.
Όσο για το ερώτημά σας, πιστεύω πως μπορεί ένα διευθυντικό στέλεχος να καθορίσει και να καταστρέψει ακόμη το μέλλον ενός εκπαιδευτικού, συνεπικουρούμενο από υποτακτικούς του.
Πώς αντιμετωπίσατε την αδικία; Τι καταφέρατε;
Φυσικά και προσέφυγα στην επίτροπο Διοικήσεως για την αδικία. Εκείνη είδε πως παραβιάστηκαν βασικές αρχές δικαίου και ζήτησε την αναβαθμολόγησή μου. (Σεπτέμβριος 2009). Όμως κι εκεί «πάτησε πόδι» η διευθύντρια. Καθυστέρησε να στείλει βασικά έγγραφα που ζήτησε η επίτροπος. Από τις 20/1 του περασμένου χρόνου έφθασαν στα χέρια της στις 25 Αυγούστου. Η σκοπιμότητα της καθυστέρησης βρισκόταν στο γεγονός αφυπηρέτησης μέλους του κλιμακίου και στην απώλεια του δικαιώματος αναθεώρησης.
Αλήθεια, αν η ανέλιξή σας είχε την αναμενόμενη για σας πορεία, σήμερα σε ποια θέση θα βρισκόσασταν, κ. Νικολαΐδη;
Κανονικά, με τα εκπαιδευτικά προσόντα που διαθέτω και την προϋπηρεσία μου, θα έπρεπε να ήμουν Βοηθός Α΄. Παραμένω απλός καθηγητής, αλλά αυτό ουδόλως με επηρεάζει.
Θα δίνατε κάποια εξήγηση, στα ανεξήγητα για τον περισσότερο κόσμο;
Γιατί αυτή η συνεχής καταδίωξή σας κι οι απόπειρες εξευτελισμού ενός καθηγητή;
Ίσως και γιατί εκλέγομαι μέλος του ΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ και κάποιοι, με πρώτη και καλύτερη τη συγκεκριμένη διευθύντρια, λόγω της συνδικαλιστικής μου δράσης και των παρεμβάσεών μου, νιώθουν να θίγονται τα «βασιλικά ...κληρονομικά τους δικαιώματα». Αντιστέκονται όσο κι όπως μπορούν όταν βλέπουν να ανατρέπονται οι αναχρονιστικές κι αντιδημοκρατικές μέθοδοι, που έμαθαν να χρησιμοποιούν.
Ελπίζετε σε καλύτερες μέρες με την τροπή που πήρε η υπόθεση και με παρέμβαση του ίδιου του υπουργού, να το παραδεχτούμε.
Παρ΄ όλο που στην τελευταία παγκύπρια συνδιάσκεψη της ΟΕΛΜΕΚ άσκησα δριμεία κριτική κατά του υπουργού για θέματα εκπαιδευτικά, θεωρώ ότι αξίζει συγχαρητηρίων για το ότι με παρεμβάσεις του εξαλείφθηκαν οι ανώνυμες καταγγελίες και δεν διαπραγματεύεται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των εκπαιδευτικών.
Η τροποποίηση του νόμου για την ελευθερία έκφρασης ανοίγει νέους ορίζοντες στην φιλελευθεροποίηση και τον εκσυγχρονισμό του κυπριακού εκπαιδευτικού συστήματος.
Το είδα στην www.alfavita.gr
Είδα καθηγητές να κλαίνε
Ανδρέας Θεμιστοκλέους: Φταίει το υπουργείο
Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου
Tου Γιάννη Κωστακόπουλου
Τα απαράδεκτα φαινόμενα του φακελώματος, του στιγματισμού, των απειλών και των κατασκευασμένων καταγγελιών σε βάρος εκπαιδευτικών δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμη. Κι ακέραια την ευθύνη γι΄ αυτό φέρει, κατά τον βουλευτή Λεμεσού του ΔΗΣΥ και μέλους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας Α. Θεμιστοκλέους, το ίδιο το υπουργείο κι ο πολιτικός του προϊστάμενός του.
Ως εκπαιδευτικός είχατε αντιμετωπίσει στο παρελθόν καταστάσεις επιχείρησης φίμωσης και φακελώματος; Περιγράψτε κάποια προσωπικά σας βιώματα.
Το ζήτημα δεν είναι η φίμωση και οι διώξεις που αφορούν εμένα, διότι ήμουν πολιτικό στέλεχος κόμματος. Το ζήτημα είναι αυτά που έζησα και είδα να συμβαίνουν σε άλλους συναδέλφους.
Είδα εξαίρετους εκπαιδευτικούς να διασύρονται και να ταπεινώνονται, να εκφοβίζονται, να αναστατώνεται η ζωή τους και να κλαίνε.
Και όλα αυτά εξαιτίας των μυστικών φακέλων, των άνωθεν προσβλητικών συμπεριφορών, των ανωνύμων καταγγελιών, των ατεκμηρίωτων και κατασκευασμένων καταγγελιών και των απειλών για τιμωρία διά μέσου του υπάρχοντος αναχρονιστικού συστήματος αξιολογήσεως.
Γι΄ αυτό, όλα όσα ως εκπαιδευτικός είδα και έζησα, με επιφορτίζουν με επιπρόσθετες ευθύνες ως βουλευτή και μέλους της επιτροπής Παιδείας.
Από πότε αρχίζει και πού τελειώνει αυτή η ιστορία;
Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από το περιεχόμενο των φακέλων αρκετών εκπαιδευτικών, που έχουν υποστεί διώξεις με ατεκμηρίωτες και κατασκευασμένες κατηγορίες από την ηγεσία του υπουργείου με την ανοχή και την ενθάρρυνση του ίδιου του υπουργού.
Μα επικρατεί η άποψη πως, τα τελευταία δύο χρόνια, δόθηκε ώθηση από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας για κατοχύρωση της ελευθερίας έκφρασης των εκπαιδευτικών.
Αν αυτό ίσχυε πραγματικά, τότε πώς δικαιολογείται η δίωξη εκπαιδευτικών γιατί εκφράστηκαν δημόσια; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού οι περιπτώσεις αυτές; Δεν είναι ο ίδιος που ζήτησε την παραίτηση μιας εκπαιδευτικού και τη μετάθεση Β.Δ.Α επειδή εκφράστηκαν ελεύθερα στα πλαίσια της ευπρέπεια και νομιμότητας; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού ότι η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης συγκέντρωνε στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς τους διευθυντές όλων των σχολείων ανά επαρχία και τους ζήτησε να βαθμολογήσουν (με την υπόδειξη να μην το μάθει κανείς) όλους ανεξαίρετα τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο τους σε κλίμακα από το 1 έως το 5; Παρακαλώ, να μας πει η ηγεσία του υπουργείου σε ποιο άρθρο της εκπαιδευτικής νομοθεσίας προβλέπεται η πρακτική αυτή για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Πώς θα τερματιστεί αυτή η περιγραφόμενη απαράδεκτη, κατά την άποψή σας, κατάσταση;
Θα τελειώσει όχι μόνο με την αλλαγή της νομοθεσίας, αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας των ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών του ΥΠΠ.
Αυτήν τη στιγμή, όμως, προέχει η υποχρέωση του υπουργού ν΄ αναγνωρίσει το πρόβλημα, να σταματήσει άμεσα τις άδικες διώξεις των εκπαιδευτικών, αλλά και ν΄ απολογηθεί δημόσια για αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο υπουργείο του, η οποία απαξιώνει τον κόπο χιλιάδων εκπαιδευτικών, οι οποίοι μέσα σε συνθήκες δύσκολες καταθέτουν καθημερινά την ψυχή τους.
Η επιστολή που απέστειλε ο υπουργός στην επιτροπή Παιδείας της Βουλής αλλά και οι δηλώσεις τόσο του ιδίου όσο και της διευθύντριας Μέσης καταδεικνύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την αποσάθρωση της διοικητικής μηχανής και το επίπεδο διοίκησης και αναποτελεσματικότητας του υπουργείου Παιδείας.
Με την τελευταία εξέλιξη δόθηκε η εντύπωση στον κόσμο ότι το πρόβλημα προσωποποιείται. Πως πρόκειται για μια διαμάχη μεταξύ κάποιων «ιδιότροπων στελεχών» του υπουργείου Παιδείας και κάποιων «αντιδραστικών εκπαιδευτικών».
Μήπως αυτή η εικόνα μάς εκτρέπει απ΄ την πραγματική διάσταση του ζητήματος;
Μακάρι τα πράγματα να ήσαν έτσι και τόσο απλά. Είναι μια απλή ιδιοτροπία ν΄ ασκούνται επί μέρες συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση αφόρητες πιέσεις σε διευθύντρια Γυμνασίου για ν΄ αλλάξει ο καθηγητικός σύλλογος του σχολείου την ομόφωνη απόφασή του, που ασκούσε κριτική στον υπουργό και τη διευθύντρια Μέσης; Είναι ιδιοτροπία ο σύλλογος να συγκαλείται κατ΄ επανάληψη, να τίθεται ενώπιόν του η ίδια απαίτηση, να την απορρίπτει και στη συνέχεια με ρητές οδηγίες του υπουργού και της διευθύντριας Μέσης προς τον επαρχιακό επιθεωρητή και τη διευθύντρια του σχολείου να συγκαλείται εκτάκτως ημέρα Σάββατο σε χώρο στάθμευσης για να υπογράψουν οι καθηγητές υπεύθυνη δήλωση μετανοίας, ενοχοποιώντας, μάλιστα, έμμεσα συνάδελφό τους με την κατηγορία ότι αυτός συνέταξε την επιστολή ερήμην του συλλόγου; Είναι αυτό το απαράδεκτο γεγονός μια απλή ιδιοτροπία ή μήπως ένα γεγονός που αποπνέει μεσαιωνική μούχλα; Και είναι αντιδραστικοί οι εκπαιδευτικοί που αρνήθηκαν να γίνουν δηλωσίες και το κατήγγειλαν;
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αυτό δεν είναι μια απλή διαμάχη ανάμεσα σε κάποια «ιδιότροπα» ανώτατα στελέχη του ΥΠΠ, από τη μια, και κάποιους «αντιδραστικούς» εκπαιδευτικούς, από την άλλη.
Δεδομένων των εκθέσεων της επιτρόπου Διοικήσεως με τις οποίες καταδικάζεται η στάση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας αναφορικά την παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά και του πορίσματος της γ. ελέγκτριας με το οποίο αποδεικνύεται ότι είχε κατασκευαστεί μια κατηγορία οικειοποίησης χρημάτων εις βάρος αποσπασμένης λειτουργού (στο γραφείο της γενικής διευθύντριας του ΥΠΠ) με στόχο να την τιμωρήσουν γιατί τόλμησε να εκφραστεί ελεύθερα και λαμβανομένου υπόψη και του υλικού που έχει τοποθετηθεί στους φακέλους των εκπαιδευτικών (χωρίς ποτέ να ενημερωθούν), είναι προφανές ότι το ζήτημα, όχι μόνο δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά βάναυση παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων πολιτών και συστηματική παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης εκ μέρους της ηγεσίας του ΥΠΠ.
………………………………………………….
Φίμωση και φακέλωμα εκπαιδευτικών στην Κύπρο
Κρατούσε χρόνια αυτή η κολόνια
Παντελής Νικολαΐδης: «Βγαίνουμε από καθεστώς τρόμου»
Tου Γιάννη Κωστακόπουλου
«Εγώ είχα το χαρακτήρα, είχα και τη δύναμη ν΄ αντιδράσω, καθώς εκπροσωπούσα και μια εκπαιδευτική οργάνωση. Σκεφτείτε, όμως, τους εκπαιδευτικούς εκείνους,που μπροστά στην αυθαιρεσία των ανωτέρων τους διοικητικών αντιμετώπιζαν παθητικά κάθε απειλή ή προσβολή. Για κάθε μου άρθρο, λάμβανα και μια προειδοποίηση για πειθαρχικά μέτρα εναντίον μου. Με μεθοδεύσεις, η διευθύντρια Μέσης του υπουργείου Παιδείας καθήλωσε την ανέλιξή μου, ενώ σε σημείωμά της δεν δίστασε να με χαρακτηρίσει ανήθικο και άτιμο. «Προσωνύμια» παρακαλώ, για έναν εκπαιδευτικό που μορφώνει παιδιά και διαμορφώνει χαρακτήρες».
Ο καθηγητής Φυσικής κ. Παντελής Νικολαΐδης, πρόσωπο των ημερών στη συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας, που συζήτησε τον τροποποιητικό κανονισμό για την διασφάλιση της ελευθερίας της γνώμης των εκπαιδευτικών, εξιστορεί την ανελέητη επαγγελματική δίωξή του έως σήμερα. Όπως και τον προσωπικό του αγώνα για το κατοχυρωμένο (και με νόμο σύντομα), δικαίωμα των εκπαιδευτικών για έκφραση της γνώμης τους.
Μυθιστορηματική μπορεί να χαρακτηριστεί η περίπτωσή σας, όπως δημόσια εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα με την ανακίνηση του ζητήματος της ελευθερίας έκφρασης των εκπαιδευτικών από τη Βουλή. Θα θέλαμε να μάθουμε πώς αρχίσατε να βιώνετε την αντίδραση που εκδηλώθηκε σε βάρος σας, επειδή εκφράζατε δημόσια τις απόψεις σας.
Αρθρογραφούσα με μόνιμη στήλη στην εφημερίδα σας από το 2007. Ασχολούμουν με εκπαιδευτικά, αλλά και συνδικαλιστικά θέματα, ως μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΕΛΜΕΚ. Συνέπεσε την ίδια περίοδο ν΄ αναλάβει η συγκεκριμένη διευθύντρια Μέσης στο υπουργείο Παιδείας, που θεώρησε μεμπτή την ενασχόλησή μου με την αρθρογραφία. Φρόντισε απ΄ την πρώτη στιγμή να με προειδοποιήσει πως, αν συνέχιζα, θα λαμβάνονταν πειθαρχικά μέτρα εναντίον μου. Προσέφυγα αμέσως στην επίτροπο Διοίκησης, η οποία εκδίδει σχετική απόφαση με την οποία καταδικάζεται η ενέργεια της διευθύντριας, αφού στη βάση του ευρωπαϊκού δικαίου είναι κατοχυρωμένο το δικαίωμα έκφρασης όλων των πολιτών και των εκπαιδευτικών. Μάλιστα, η Επίτροπος από τότε καλούσε το υπουργείο να τροποποιήσει τη σχετική αναχρονιστική νομοθεσία.
Εγώ συνέχισα να αρθρογραφώ, όπως συνέχισα και τη συνδικαλιστική μου δραστηριότητα.
Προχωρήσατε, όμως, και λίγο πιο κάτω. Απαιτήσατε ν΄ ανοίξει στον κάθε εκπαιδευτικό ο προσωπικός του φάκελος.
Μέχρι τον Μάιο του 2008, οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν δικαίωμα πρόσβασης στον προσωπικό τους υπηρεσιακό φάκελο. Με δική μου προσφυγή στην επίτροπο Προσωπικών Δεδομένων, εξασφαλίζεται το δικαίωμα «να δει ο κάθε καθηγητής τι συσσωρεύονταν για δεκαετίες στον φάκελό του. Από καταγγελίες επωνύμων ανωτέρων του, αλλά κι από ανώνυμες καταχωρημένες καταγγελίες».
Δεν θα πέσατε κι από τα σύννεφα μ΄ αυτά που είδατε. Θα τα αναμένατε.
Ο δικός μου φάκελος σάς πληροφορώ, ήταν ογκωδέστατος. Για κάθε μου δημοσίευμα υπήρχε και πρόταση από τη διευθύντρια Μέσης για λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον μου. Εκείνη λέει πως μόνο δεκαπέντε καταγγελίες έκανε σε βάρος μου, εγώ μέτρησα πολύ περισσότερες.
Φυσικά, οφείλω να ομολογήσω εξαρχής πως οι προτάσεις της και τα σχετικά αιτήματα για δίωξή μου δεν έγιναν δεκτά ούτε από τον τωρινό υπουργό κ. Δημητρίου, ούτε από τον προκάτοχό του, κ. Κλεάνθους.
Όσο κι αν οι συνέπειες εξαιτίας του φακελώματος δεν ήταν άμεσες, οι παρενέργειές τους «περπατούσαν» κι έξω από τον φάκελο.
Πέρα από τα γραπτά διαβήματα, που φάνηκε πως δεν είχαν «τύχη εξαργύρωσης», άρχισαν να δημιουργούνται και τεχνητά επεισόδια σε βάρος μου. Κάποιοι επιθεωρητές βάλθηκαν να με τιμωρήσουν βαθμολογικά. Θεωρώ πως είμαι μεταξύ εκείνων με τα ικανοποιητικά ακαδημαϊκά προσόντα, ανάμεσα σε 6,5 χιλιάδες συναδέλφους μου, που θα μπορούσαν να ανελιχθούν. (ο κ. Νικολαΐδης κατέχει πτυχίο Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Master in Mathematics New York University και το Master in Statistics and Operation Research New York University). Μέσα από αναφορές διευθυντών κι επιθεωρητών κι ανώτερων στελεχών του υπουργείου Παιδείας αναγνωρίζεται πως μπορώ και χρησιμοποιώ σύγχρονες εκπαιδευτικές και παιδαγωγικές μεθοδολογίες.
Ποιος φταίει για τη στασιμότητα στην ανέλιξή σας; Μπορεί να την καθορίσει ένα στέλεχος του υπουργείου;
Πρώτα, η ίδια η διευθύντρια Μέσης, θεώρησε πως δεν αξίζω βαθμολογικής βελτίωσης, σε αντίθεση, βέβαια, με την ίδια, που βαθμολογήθηκε με 36, ενώ εγώ, που είχα και μεταπτυχιακό, με 32. Θα επαναλάβω και κάτι που δημοσίευσα στο παρελθόν και δεν έχω πάρει απάντηση. Το 1995, ενώ εργαζόμουν ως επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η μετέπειτα διευθύντρια Μέσης βρέθηκε να κατέχει master από το ίδιο πανεπιστήμιο. Το τελευταίο, βέβαια, άρχισε να δίνει τα μεταπτυχιακά το 1998. Πώς γίνεται; Ρωτώ και τώρα.
Όσο για το ερώτημά σας, πιστεύω πως μπορεί ένα διευθυντικό στέλεχος να καθορίσει και να καταστρέψει ακόμη το μέλλον ενός εκπαιδευτικού, συνεπικουρούμενο από υποτακτικούς του.
Πώς αντιμετωπίσατε την αδικία; Τι καταφέρατε;
Φυσικά και προσέφυγα στην επίτροπο Διοικήσεως για την αδικία. Εκείνη είδε πως παραβιάστηκαν βασικές αρχές δικαίου και ζήτησε την αναβαθμολόγησή μου. (Σεπτέμβριος 2009). Όμως κι εκεί «πάτησε πόδι» η διευθύντρια. Καθυστέρησε να στείλει βασικά έγγραφα που ζήτησε η επίτροπος. Από τις 20/1 του περασμένου χρόνου έφθασαν στα χέρια της στις 25 Αυγούστου. Η σκοπιμότητα της καθυστέρησης βρισκόταν στο γεγονός αφυπηρέτησης μέλους του κλιμακίου και στην απώλεια του δικαιώματος αναθεώρησης.
Αλήθεια, αν η ανέλιξή σας είχε την αναμενόμενη για σας πορεία, σήμερα σε ποια θέση θα βρισκόσασταν, κ. Νικολαΐδη;
Κανονικά, με τα εκπαιδευτικά προσόντα που διαθέτω και την προϋπηρεσία μου, θα έπρεπε να ήμουν Βοηθός Α΄. Παραμένω απλός καθηγητής, αλλά αυτό ουδόλως με επηρεάζει.
Θα δίνατε κάποια εξήγηση, στα ανεξήγητα για τον περισσότερο κόσμο;
Γιατί αυτή η συνεχής καταδίωξή σας κι οι απόπειρες εξευτελισμού ενός καθηγητή;
Ίσως και γιατί εκλέγομαι μέλος του ΔΣ της ΟΕΛΜΕΚ και κάποιοι, με πρώτη και καλύτερη τη συγκεκριμένη διευθύντρια, λόγω της συνδικαλιστικής μου δράσης και των παρεμβάσεών μου, νιώθουν να θίγονται τα «βασιλικά ...κληρονομικά τους δικαιώματα». Αντιστέκονται όσο κι όπως μπορούν όταν βλέπουν να ανατρέπονται οι αναχρονιστικές κι αντιδημοκρατικές μέθοδοι, που έμαθαν να χρησιμοποιούν.
Ελπίζετε σε καλύτερες μέρες με την τροπή που πήρε η υπόθεση και με παρέμβαση του ίδιου του υπουργού, να το παραδεχτούμε.
Παρ΄ όλο που στην τελευταία παγκύπρια συνδιάσκεψη της ΟΕΛΜΕΚ άσκησα δριμεία κριτική κατά του υπουργού για θέματα εκπαιδευτικά, θεωρώ ότι αξίζει συγχαρητηρίων για το ότι με παρεμβάσεις του εξαλείφθηκαν οι ανώνυμες καταγγελίες και δεν διαπραγματεύεται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των εκπαιδευτικών.
Η τροποποίηση του νόμου για την ελευθερία έκφρασης ανοίγει νέους ορίζοντες στην φιλελευθεροποίηση και τον εκσυγχρονισμό του κυπριακού εκπαιδευτικού συστήματος.
Το είδα στην www.alfavita.gr
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)